Mijn eerste homeopatische ervaring 

April 2016: Ik schrik op uit mijn boek door een hard en kermend gemiauw. Mijn 9-jarige Ragdoll Phlox zit in een plashouding in de hoek van de huiskamer en kijkt me met grote ogen aan. Er vallen twee druppeltjes lichtrode urine op de vloer. Vervolgens rent Phlox op een drafje naar de kattenbak om daar zeker 4 volle minuten te blijven zitten. Ze komt van de bak af en loopt naar een andere hoek van de kamer om weer een plashouding aan te nemen. Deze keer komt er helemaal geen urine uit. Ze is rusteloos en blijft miauwen. 

Opnieuw blaasontsteking

Zes maanden eerder vertoonde Phlox hetzelfde gedrag. Het was op een zaterdagavond en ik kon toen terecht bij de dienstdoende dierenarts. Een bijkomend probleem was echter dat de normaal gesproken zo lieve en zachtaardige Phlox in een onhandelbare tijger verandert zodra we de drempel van een dierenartspraktijk over stappen. Zo ook die avond. Het was onmogelijk voor de dierenarts om haar te onderzoeken en bracht haar daarom onder narcose. Na minder dan 10 minuten kwam de mededeling dat Phlox een blaasontsteking had.  Met pijnstilling en antibiotica op zak mochten we weer naar huis.

Maar nu, een half jaar later, is het dus weer raak. Ik wil niet naar de dierenarts gaan om twee redenen. Ten eerste wordt een blaasontsteking bij poezen bijna nooit veroorzaakt door een bacteriële infectie. In veel gevallen is stress de boosdoener. Het geven van antibiotica is dan zinloos. Ten tweede krijgt Phlox zoveel stress van de dierenarts dat ze waarschijnlijk weer onder narcose gebracht moet worden. Dit wil ik absoluut niet o.a. omdat ze de vorige keer zeer moeizaam herstelde.

Homeopathie werkt

Inmiddels ben ik gestart met mijn opleiding voor klassiek homeopaat voor dieren. Ik weet dat homeopathie kan helpen bij een idiopathische blaasontsteking en nu bel ik mijn veterinair homeopaat: ‘Hier kunnen we iets aan doen hoor.’ Ze stelt eerst een aantal vragen zoals: Hoe ziet het gedrag van Phlox er precies uit?’,  ‘Wanneer is het begonnen?’ Ze legt uit dat het beeld dat ik beschijf, precies past bij een bepaald homeopatisch middel. Gelukkig heb ik een EHBO-doos in huis met daarin de meest belangrijke homeopathische geneesmiddelen voor acute situaties. Mijn homeopaat geeft uitgebreide instructies. ‘Bel me over 30 minuten terug. Phlox zou dan al een stuk rustiger moeten zijn’.

Vol verwachting geef ik het voorgeschreven geneesmiddel aan Phlox die zich nog steeds onrustig en hard miauwend van de pijn door het huis begeeft. Een klein stemmetje in mijn hoofd zegt plotseling: ‘Ruiken aan een flesje? Gaat dat echt werken?’. Maar ik luister naar mijn gevoel en heb vertrouwen in de werking van de homeopathie (dat werkt via de slijmvliezen). En inderdaad, na 10 minuten springt Phlox op de bank en gaat naast me zitten. Hoewel ze nog niet totaal ontspannen is, is het een wereld van verschil met 10 minuten geleden. 

De behandeling heb ik op voorschrift van mijn veterinair homeopaat afgemaakt. Na het toediening van het geneesmiddel in de acute fase, zijn we overgegaan op een ander geneesmiddel die ervoor moet zorgen dat de dieperliggende oorzaak wordt weggenomen en de blaasontsteking dus niet meer terug komt.We zijn nu ruim 1,5 jaar verder en het gaat erg goed met Phlox. De blaasontsteking is nooit meer teruggekomen.

De blaasontsteking bij Phlox is ontstaan vanuit een gevoel van onveiligheid (stress van buurtkatten). Vanuit homeopatisch oogpunt staan de nieren centraal bij onveiligheid of ‘pisnijdigheid’. Vaak zie je bij gestresste katten of zeer boze katten dat zich een pathologie vanuit de nier ontwikkeld. Dit type klachten zijn goed homeopathisch te behandelen.

Ik ben benieuwd naar jouw ervaring met homeopathie! Ik zou het leuk vinden als je hieronder een berichtje achterlaat.